woensdag 19 september 2007

Morituri te salutant ...




Al dikwijls gestorven VAN Hoegaarden, maar nu ook voor de eerste maal gestorven IN Hoegaarden.

Oorzaak: de 17de Hollewegenjogging te Hoegaarden




Achtergrondinformatie:

Toen ik op StuBru vernam dat de burgervader van Hoegaarden had besloten om in alle cafés de ‘Wittekes’ te tappen aan de pré-historische prijs van 50 cent, ofte 20 oude Belgische franskes, om zo de terugkeer van ‘de Witte van Hoegaarden’ te vieren, besloot ik van de gelegenheid gebruik te maken om het nuttige aan het aangename te koppelen. Het nuttige, een 8 km duurloop op wedstrijdtempo rond de brouwerij van Hoegaarden en het aangename, een paar verkwikkende ‘bokalen’ van dit heerlijke gerstenat als beloning achteraf. Met een tijd van 38 minuten en 23 seconden op een zeer heuvelachtig parcours - een 62ste plaats uit 235 deelnemers - liep ik een alles behalve slechte wedstrijd. Zeker gezien het feit dat ik als maagd aan de startlijn verscheen. ’t Is te zeggen, buiten de Corida in Aalst in 2006 was dit mijn eerste officiële wedstrijd.

Ook veel bijgeleerd trouwens …

Zo is het goed om een tweetal uurtjes voor de start koolhydraten op te nemen door een groot bord spaghetti te verorberen, maar de hoeveelheid spaghettisaus hierbij beperken tot het minimum is wel een must. Dat hebben mijn maag en slokdarm me duidelijk laten weten tijdens de wedstrijd. Ook drinken voor de wedstrijd wordt ten zeerste aangeraden, maar een bidon Isostar én een fles Aquarius van 500ml is blijkbaar wel een beetje van het goede teveel. Dat heb ik samen met die restanten spaghettisaus trouwens ‘aan den lijve’ ondervonden. Heb me trouwens in het ‘Klein College’ tijdens de les fysica ooit ééns laten wijs maken dat volgens Archimedes de zwaarste vloeistof altijd onderaan blijft ‘hangen’, maar daar heb ik tijdens die 8 kilometer weinig tot niets van ondervonden. Denk niet dat het een loper was, die Archimedes …

Na de wedstrijd op een terrasje dan maar meteen de theorie van de communicerende vaten getoetst. Onder het moto ‘alles voor de wetenschap’, kwam ik proefondervindelijk tot de constatering dat het niveau van de communicatie en de inhoud van het desbetreffende vat zich recht evenredig gedragen.

Wie zondag mijn ‘optreden’ in De Zevende Dag heeft gezien zal dit duidelijk kunnen beamen.

Slainté!

vrijdag 14 september 2007

Over Leven en Dood

Gisterenavond zaten mijn vrouw en ik aan tafel zo over het een en het ander te praten tot het gesprek op euthanasie kwam.
Bij dit delicate onderwerp over de keuze tussen leven en dood zei ik haar :
"Laat mij nooit leven als een plant waarbij ik afhankelijk ben van machines en gevoed word met een vloeistof uit een fles. Als je mij in die toestand ziet, koppel dan die toestellen die mij in leven houden meteen uit."
Ze stond op, trok de stekker van de TV en van mijn computer uit het stopcontact en heeft al mijn bier weggegoten.


De trut !!!



Ah ja ...



Vannacht is Jana bevallen van de schattige Suzy. Doopsuiker te verkrijgen op aanvraag.


donderdag 13 september 2007

Interval


Gisteren een intervaltraining afgewerkt op de finse piste in Erpe. Een korte piste van 1.1 km rond de voetbalvelden van sportcomplex Steenberg, waarvan het eerste stuk gelijkmatig daalt om dan vanuit het diepste punt stevig door te stijgen naar het beginpunt. Ideaal dus voor intervaltraining, gezien de stijging in het parcours de laatste 300 meter de hartslag serieus de hoogte in jaagt. Normaal gezien moest ik volgens mijn loopschema na elk interval 3 minuten stappen, waardoor de training in een kleine 3 kwartier kon afgewerkt worden, maar gezien ik ook nog wat extra kilometers in de benen wou hebben, heb ik het schema lichtjes aangepast. Bedoeling was de eerste ronde relaxed uit te joggen aan 7.5 minuten (8.8 km/h) om dan de daaropvolgende ronde uit de startblokken te schieten en binnen de 4,5 minuten terug op de plaats van vertrek uit te komen met een gemiddelde snelheid van 15 km/h. Uiteindelijk 6 trage en 6 snelle ronden – in totaal 13.2 km - afgewerkt in een tijd van 70 minuten. Zo zie je maar hoe je de nadelen van een korte piste kan ombuigen in voordelen, zeker wat betreft intervaltrainig, gewoon door het schema een beetje aan te passen.

Zaterdag gaan we de Witte van Hoegaarden gaan verwelkomen, maar hierover later meer …

dinsdag 11 september 2007

NET GEMIST ...


Het begon nochthans allemaal veelbelovend. Om 10h00 opgestaan -wat voor mij zéééér vroeg is voor een zaterdag - en om 10h30 reeds bij de warme bakker om chocoladekoeken en ‘pistolees’. Genoten van een lekker ontbijt en daarna tot 13h00 mijn huisje een grote schoonmaakbeurt gegeven.

Omstreeks 14H00 stonden de bidons Isostar reeds klaar, maar krampen in de darmen (zenuwen?) en een paar zondagschauffeurs die zich blijkbaar vergist hadden van dag stuurden mijn planning volledig in de war. Met een volgens de GSP geplande aankomsttijd van 15H03 in Munkzwalm wist ik dat ik de start van de wedstrijd niet meer ging halen, dus dan maar besloten om door te rijden naar de finse piste in Oudenaarde om daar een 10 km –loop af te werken op wedstrijdtempo met als resultaat:

10 km: 46 min 10 sec (13km/h) aan een gemiddelde hartslag van 172 BPM.
Eerste 5 km: 22 min.
Eerste 6 km: 27 min

Mijn objectief om een 10 km wedstrijd uit te lopen in minder dan 45 minuten is dus zeker haalbaar.

Maandag volgde er dan in het park een duurloop van 13 km. Eindtijd was vooropgezet op 65 minuten, maar dat bleek na de inspanningen van zaterdag iets te hoog gegrepen, waardoor ik uiteindelijk na 70 minuten de chrono kon afduwen.

Vanavond werk ik nog maar ééns een doorgedreven intervaltraining af om die gemiddelde hartslag naar beneden te krijgen.

Hasta la proxima!

donderdag 6 september 2007

IK WEL


Gisteren, woensdag, pas voor de eerste keer deze maand de loopschoenen aangetrokken wegens andere nevenactiviteiten. Vraag me af wanneer ik tijd ga hebben om het boek van Rutger Beke te lezen. Ben er woensdagavond in begonnen en had ik niet moeten gaan squashen, ik had het in één ruk uitgelezen. Echt een aanrader!

Maandag na het werk even in Wetteren gestopt waar er een Derny festival met als gastvedette Frank Vandenbroucke op het programma stond. Gezien mijn enige gezelschap bestond uit een paar afgeleefde, sigaretten paffende, op jonge meiskes geilende mid-dertigers met een bierbuik van hier tot in Schellebelle, hield ik het al snel voor bekeken. Roepen tegen een wielrenner dat hij maar ééns wat harder moet trappen terwijl 3 meter wankelen naar de dichtst bijzijnde toog voor de zoveelste pint al te veel gevraagd is… Tja, wie is hier dan de looser?

Dinsdagavond Spaanse les tot 21h10 van Maria, een Argentijnse die al een zestal jaar in België woont, en dan direct na de bel naar Brasserie Coco & Co voor de eerste statutaire vergadering van het nieuwe werkjaar van de Fify One International juniors, ofte FOIJ. Uiteindelijk toch nog om 01h00 in mijn bed geraakt, waar Chica al lang mijn plaats had ingenomen.

We spreken ondertussen woensdagavond. De eerste duurloop van deze week zit er op. Ik wou 10 kilometers afleggen in een uurtje, maar ’t zijn er uiteindelijk 11.5 geworden. En dan nog niet echt doorgelopen, want om 22h00 moest ik zoals gezegd nog gaan squashen met mijn neef Gino. Gelukkig voelde Nathalie zich geroepen om na 1 spelletje (Neef 10 – Ik 8) de squashracket over te nemen. Wel handig, zo’n stand-in die zelfs nóg beter speelt. :-)

Vandaag of morgen staat er een korte intervaltraining op het programma. Liefst vandaag, als er nog tijd overblijft, want zaterdag zou ik mijn eerste wedstrijd willen lopen in Zwalm.
RESPECT!!!

maandag 3 september 2007

RIP Spilly




Het weekend zit erop. En wat voor één …

Donderdagavond werd er op de piste in Welle een intervaltraining afgewerkt. Een snelle ronde van 700 meter in 3 minuten, of 14km/uur, werd afgewisseld door een ‘trage’ ronde in 4 minuten, het zij 10.5 km/uur.

Vrijdagavond stond er een herstelloop van 4 km op het programma, maar dit werden er dan uiteindelijk 6, waardoor mijn maandtotaal op meer dan 85 km komt te staan.

Proberen om deze maand boven de 100 te komen. Zal niet gemakkelijk zijn, want heb besloten om nog een extra jaartje Spaans mee te pikken op dinsdagavond, dus alweer een dag minder om te trainen. Vrees dat ik mijn schema ééns zal moeten herbekijken.

Vrijdagavond was Nathalie ook gelegenheidsgarçon in Cafe Separé en ik mocht voor de nodige logistieke ondersteuning zorgen achter de toog. Het werd uiteindelijk acht uur AM als we de deuren achter ons toe trokken. Net op tijd om op de markt verse mosselen in te kopen en dan vlug thuis de BBQ aan te steken voor het ‘ontbijt’. Hoe het komt dat ik om 2 uur in de namiddag wakker ben geworden in mijn Quechua tent blijft me nog altijd een raadsel, maar ik vermoed dat die lege fles wijn, smeulende BBQ en lege mosselschelpen er wel iets zullen mee te maken hebben.

Geen tijd om er mijn nog steeds verdoofde hersenscellen over te breken, want binnen enkele uurtjes werden we verwacht op een House-Warming party bij Steven en Roxanne en ik wou nog naar Aalst om een kado-bon en ook het boek van Rutger Beke wou ik nog gaan ophalen in de Standaard Boekhandel. Vanavond, als mijn verdoving is uitgewerkt, kan ik de proloog al ééns inkijken.

Wat het feestje betreft:

De (retro)muziek was mega, het bier lekker fris, de ‘reportages’ op Adult TV boeiend, … en de nacht alweer veel te kort.


Steven, merci voor de uitnodiging, de liters bier en de schitterende DJ-set. ‘k Heb d’r van genoten!!