Zoals gepland op dinsdag 14-08 direct na ’t werk vertrokken naar Italië. 1600 kilometers later werden we door mijn collega verwelkomd op het strand van Casalbordino en getrakteerd op een lekkere home-made sandwich met verse trostomaatjes, rucolasla, olijfolie en overheerlijke Prosciuto. Wij van onze kant hadden gezorgd voor een frigobox vol gekoelde Leffe.
En, eerlijk gezegd … na 15 uur rijden kan zo’n frisse Leffe wel degelijk smaken. ;-)
Bedoeling was om een viertal dagen te logeren in Casoli, in het huis van Domenico en zijn vrouw Carla, om daarna via Venetië en Garda huiswaarts te keren. Tot Domenico met het voorstel kwam om een paar dagen met hen mee te reizen naar het uiterste zuiden van Italië. En zo geschiedde. Na enkele dagen te hebben genoten van de stranden van Casalbordino en de bergachtige omgeving van Casoli werd de wagen opnieuw volgestouwd en volgden we Dome en Carla op hun Varadero richting Pulsano – Taranto, in de hiel van Italië, waar we een hotelletje boekten voor 3 nachten.
De stranden waren er nog mooier, de zon brandde er nog harder en de nachten waren er des te zwoeler.
Eén maal geprobeerd een ochtendloop van 10 kilometer af te werken, maar onder een zon die van ’s morgens vroeg al hevig brandde en een hartslagmeter die metingen gaf van 170 en hoger terwijl ik het gevoel had nauwelijks vooruit te gaan, smolt mijn voornemen al snel als sneeuw onder de zuid-Italiaanse zon.
Dan maar de mountainbike boven gehaald voor een tochtje van 25 kilometer langs de kust, maar ook dit bleek niet echt een goed idee, want in Zuid-Italië is het begrip ‘zwakke weggebruiker’ blijkbaar nog niet doorgedrongen. Tot hier dus mijn bijna-dood-ervaring.
Na 4 dagen werden de koffers opnieuw gepakt en na een korte tussenstop in Casoli werd koers gezet richting Venetië waar we de alomtegenwoordige duiven voederden op het San-Marco plein en verloren liepen in de doolhof van steegjes, bruggen en kanalen.
Via Milan en de Gotthardtunnel werd de reis huiswaarts ingezet en na een nachtje rijden stonden we, moe maar mooi gebruind en voldaan, terug waar we anderhalve week eerder waren vertrokken.
En God zag dat het goed was …
Geen opmerkingen:
Een reactie posten