Dolce Far Niente

Zoals gepland op dinsdag 14-08 direct na ’t werk vertrokken naar Italië. 1600 kilometers later werden we door mijn collega verwelkomd op het strand van Casalbordino en getrakteerd op een lekkere home-made sandwich met verse trostomaatjes, rucolasla, olijfolie en overheerlijke Prosciuto. Wij van onze kant hadden gezorgd voor een frigobox vol gekoelde Leffe.

En, eerlijk gezegd … na 15 uur rijden kan zo’n frisse Leffe wel degelijk smaken. ;-)

Bedoeling was om een viertal dagen te logeren in Casoli, in het huis van Domenico en zijn vrouw Carla, om daarna via Venetië en Garda huiswaarts te keren. Tot Domenico met het voorstel kwam om een paar dagen met hen mee te reizen naar het uiterste zuiden van Italië. En zo geschiedde. Na enkele dagen te hebben genoten van de stranden van Casalbordino en de bergachtige omgeving van Casoli werd de wagen opnieuw volgestouwd en volgden we Dome en Carla op hun Varadero richting Pulsano – Taranto, in de hiel van Italië, waar we een hotelletje boekten voor 3 nachten.

De stranden waren er nog mooier, de zon brandde er nog harder en de nachten waren er des te zwoeler.

Eén maal geprobeerd een ochtendloop van 10 kilometer af te werken, maar onder een zon die van ’s morgens vroeg al hevig brandde en een hartslagmeter die metingen gaf van 170 en hoger terwijl ik het gevoel had nauwelijks vooruit te gaan, smolt mijn voornemen al snel als sneeuw onder de zuid-Italiaanse zon.

Dan maar de mountainbike boven gehaald voor een tochtje van 25 kilometer langs de kust, maar ook dit bleek niet echt een goed idee, want in Zuid-Italië is het begrip ‘zwakke weggebruiker’ blijkbaar nog niet doorgedrongen. Tot hier dus mijn bijna-dood-ervaring.

Na 4 dagen werden de koffers opnieuw gepakt en na een korte tussenstop in Casoli werd koers gezet richting Venetië waar we de alomtegenwoordige duiven voederden op het San-Marco plein en verloren liepen in de doolhof van steegjes, bruggen en kanalen.

Via Milan en de Gotthardtunnel werd de reis huiswaarts ingezet en na een nachtje rijden stonden we, moe maar mooi gebruind en voldaan, terug waar we anderhalve week eerder waren vertrokken.

En God zag dat het goed was …

Gezocht: Geel object dat luistert naar de naam ZON

Direct na 't werk richting stadspark. 2 grote ronden in 'den Osbroek' en een spurtje rond de spiegelvijver brachten me in 50 min en 10 seconden naar iets meer dan 10km. Een gemiddelde van 12km/h dus. Niet slecht voor een maandagavond. Gelukkig had ik van 'carpool -partner' Wim een paar sneetjes bruin brood met wat Lachende-Koe-kaas kunnen ontfutselen, zodat ik toch niet al te slap op mijn benen stond.

Vanavond trekken we richting zon. Eerst mijn collega Domenico bezoeken in Pescara, een dorpje aan de Adriatische zee op zo'n 1550 km van Aalst. Daarna staat een bezoekje aan het Gardameer op het programma. Ook Venetië wil ik zeker nog ééns terug zien. Domenico is een Venozolaan die met zijn vrouwtje Carla naar Italië is uitgeweken en daar net zoals ik verantwoordelijk is voor de logistiek van de motorfietsen. We spreken er al lang van en nu is het eindelijk zo ver. Voordeel is dat Dome spaans spreekt en ik op vakantie in Italië alsnog mijn Spaans een beetje kan uitoefenen.

Spaans spreken in Italië ... Moest Berlusconi dit horen, hij leverde me zonder pardon uit aan de Siciliaanse mafia. :-))

Soit, met een beetje geluk wijst de thermometer tegen morgenmiddag minimum 10 graden meer aan.

Does anybody have some ... Wieeeet? 'Snoop Dogg'

Goeiemorgen!

Na een intensieve intervaltraining op donderdagavond stond er voor zaterdag een ontspannen loopje op het programma. 9 kilometers werden onder een stralend zonnetje afgehaspeld in een kleine 50 minuutjes.

's Avonds stonden de Lokerse feesten op het programma met ondermeer Kosheen, Snoop Doggy Dogg en Shameboy als afsluiter.

15.000 man zagen Snoop en z'n crew het beste van zichzelf geven en ook Shameboy bracht nog heel wat beweging in de massa.

Met dank aan Drankencentrale Van Eetvelde voor de lekkere Stella'tjes. ;-))

Als afsluiter nog snel een slaapmutsje in de Cognac in Aalst en toen werd het echt wel tijd om te gaan slapen want zondag wou ik proberen om mijn 2 seconds tent die ik had aangekocht in Decathlon - weeral reclame! - uit te testen.

Kwestie van een beetje voorbereid te zijn, want morgenavond vertrekken we voor anderhalve week naar Italië. Buiten een bezoekje aan een Honda-collega in Pescara, aan de Adriatische zee, is er nog niets gepland, dus zo een tent in de koffer die je - volgens de gebruikshandleiding althans- in 2 seconden opzet en in 15 seconden weer opplooit is altijd wel handig.

Off we go ...

Hola a todo el mundo.

Gezien het water met bakken uit de hemel valt, heb ik maar besloten om mijn weblog, dat eigenlijk reeds sinds november 2006 actief is, ééns te voorzien van wat tekst, foto's of andere data. En zeg nu ééns eerlijk ... er bestaan slechtere dingen om de tijd mee te doden hé. ;-)

Zondagavond tot in de late uurtjes mijn 33ste verjaardag gevierd bij de Staaf van Café 't Pleintje in Haaltert. Mag ik hier eigenlijk wel reclame maken? ;-))

Maandag genoten van een lekker-lui-dagje en dinsdag dan maar de stoute (loop)schoenen aangetrokken voor een verkwikkend loopje van zo'n 10 km in het park van Aalst, waarbij het voornemen werd gemaakt om half oktober mee te lopen aan de halve marathon van Brussel.

Een op maat gemaakt trainingsschema werd gedownload van het internet, dus het echte werk kan nu beginnen.

Ik hoop jullie aan de hand van deze blog de komende dagen, weken, maanden ... jaren? ... wat meer info te geven over mezelf en de progressie in de voorbereiding naar de halve marathon.

' k Zou zeggen ... veel leesplezier en misschien tot in den bocht! :-)





Tubo.de.agua